ولودیمیر چشم در چشم ولادیمیر - وبلاگ شن

به گزارش وبلاگ شن، یکی از کا گ ب پا به دنیای سیاست گذاشته و دیگری از دنیای کمدی وارد بازی بزرگان شده است؛ دو جنس کاملاً متفاوت. اما قرار است، امروز در پاریس، شهر عشق و موسیقی و نور، کنار هم بنشینند، تا شاید شرق اوکراین آرام گیرد.

در ملاقات امروز گروه نورماندی که با مشارکت و حضور امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان انجام می گردد، نگاه رسانه های دنیا روی دو چهره نابرابر اما اصلی این نشست است: ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلینسکی. تنها نگاهی به سابقه این دو دلیل توجه رسانه ها به این ملاقات را بازگو می نماید. دیروز خبرگزاری فرانسوی فرانس پرس یکی از رسانه هایی بود که نابرابری این دو چهره را مورد توجه قرار داد و نوشت، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه که سال ها در دنیای مرموز کا گ ب با رمز و رموز سیاست آشنا شده بود، اکنون نزدیک به 20 سال است (به جز یک دوره چهار ساله نخست وزیری که با تدبیر خود او نیز بود)، رئیس جمهوری روسیه بوده است. او در این سال ها روسیه ای را که غرق در مسائل پسا فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود، به اوج قدرت رساند. طوری که اکنون مسکو صاحب نفوذی قابل توجه در خاورمیانه و امریکای لاتین است. پوتین که گهگاه با تصاویرش از نبرد با خرس ها و یخ های قطبی، توان بالای جسمانی اش در 67 سالگی را به نمایش می گذارد، کوله باری از تجربه را به دوش می کشد.

کفه نابرابر پوتین

اما هرقدر پوتین کارکشته است، ولودیمیر زلینسکی، خام است و در شروع جهت. زلینسکی 41 ساله، تازه 5 ماه است، بر کرسی ریاست جمهوری اوکراین نشسته است. او که تنها سابقه فعالیت سیاسی اش، بازی در سریال تلویزیونی خادم مردم در نقش رئیس جمهوری اوکراین بوده است، مردی ساده و معمولی است که حتی در روزی که باید سوگند ریاست جمهوری می خورد، با لباسی غیر رسمی، بدون کراوات، پای پیاده از خانه اش به محلی که آماده شده بود، تا او ادای سوگند کند، رفت. زلینسکی شاید تازه کار باشد، اما ایده آل هایی در سر دارد که شاید دستیابی به آنها در واقعیت سخت باشد، اما او درباره آنها بسیار زیبا همان طور که در نمایش هایش سخن می گفت، صحبت می نماید. نمونه این سخنان زیبا و ادبی زلینسکی را می توان در مصاحبه چند روز پیش او با مجله تایم مشاهده کرد. آنجا که گفت: پیروزی زمانی به دست می آید که سلاح ها خاموش شوند و مردم زبان بگشایند.

بهره های دو رئیس جمهور از یک ملاقات

زلینسکی در این چند ماه، ملاقاتهایی محبت آمیز با بعضی سران اروپا داشته است، اما ملاقات امروز برای او جدی ترین ملاقاتی است که تاکنون داشته است. او در این ملاقات می خواهد خود را رئیس جمهوری توانا نشان دهد که از دنیای سینما فاصله گرفته و قصد جامه عمل پوشاندن به وعده اصلی انتخاباتی اش، یعنی صلح در اوکراین و خاتمه دادن به جنگ در شرق کشورش دارد. جنگی که از سال 2014 به این سو 13 هزار کشته برجا گذاشته و یک میلیون نفر را از خانه و کاشانه خود آواره نموده است. البته این ملاقات برای ولادیمیر پوتین هم خالی از اهمیت نیست. او نیز این ملاقات را که در آن با دو سیاستمدار برجسته اروپا، امانوئل مکرون و آنگلا مرکل ملاقات خواهد داشت، عرصه ای برای خروج از انزوایی می بیند که از سال 2014 و الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه، به آن مبتلا شده است. پوتین شاید در 5 سال گذشته کوشش نموده باشد، این انزوا را با برقرار کردن پیوندهای بیشتر با بعضی کشورهای آسیای میانه و بویژه چین که نتیجه آن طرح بزرگ خط لوله گازی از سیبری به شانگهای بوده است، بشکند. اما خود بخوبی می داند، اقتصاد روسیه به دلیل تحریم هایی که غرب به خاطر کریمه، بر روسیه اعمال نموده، در شرایط خوبی نیست و هر قدر در این سال ها در دیپلماسی و نفوذ سیاسی در سایر کشورها پیروز بوده، در اقتصاد در شرایط خوبی نبوده است. و البته می داند، طرف مذاکره اش در آن سوی میز در شرایطی بهتر نیست و کشورش فقیرترین کشور اروپا است و اقتصادش در پس 5 سال نبرد در ممالک شرقی اش ویران شده است.

چشم انداز نه چندان مثبت

با وجود احساس نیازی که سران دو کشور روسیه و اوکراین به ملاقات امروز دارند، همان طور که دیوید استرن، در تحلیلی در روزنامه امریکایی واشنگتن پست نوشته، نباید انتظار گشایشی فوق العاده را از این ملاقات داشت. ملاقات امروز در واقع ادامه مذاکرات و ملاقاتهای گروه نورماندی است که با ابتکار فرانسه و آلمان تشکیل شد اما از سال 2016 بعد از دو سال مذاکره بی انتها، معلق ماند. این ملاقات هرچند -به گفته بعضی ناظران- به نتیجه ای ختم نخواهد شد، اما نباید نسبت به آن بدبین بود و ممکن است، منجر به توافق هایی کوچک گردد که می توانند در آینده راهگشا باشند. همان طور که آندری یرماک، مشاور زلینسکی در سخنرانی روز پنجشنبه خود در اندیشکده چتم هاوس گفته است، یکی از این دستاوردهای کوچک می تواند، به ثمر رسیدن درخواست اوکراین برای اجرا شدن آتش بس در شرق این کشور و تبادل اسرا باشد. او در حالی امیدوار است اوکراین به چنین دستاوردی برسد که زلینسکی در مصاحبه ای که با مجله تایم داشته، تأکید نموده: به هیچ کس؛ نه پوتین و نه رهبران اروپایی اعتماد ندارم. این جملات، برای به نتیجه رسیدن مذاکرات امروز می تواند، جملاتی هشدار دهنده باشد. زیرا اصل اول هر مذاکره ای اعتماد، ولو اعتماد نسبی حداقل به میانجی ها است. کنستانتین گازه، تحلیلگر سیاسی در مرکز مسکوی اندیشکده کارنگی در همین ارتباط می گوید، زلینسکی اگر می خواهد در مذاکره با پوتین که در این فن چیره دست است، پیروز باشد، باید سعی کند، رابطه ای خوب با همتای روس خود برقرار کند. هرچند که در این بین، طرح شدن نام زلینسکی در ماجرای استیضاح دونالد ترامپ، می تواند برای رئیس جمهوری روسیه که پیش از این رسانه های امریکایی بسیار درباره روابط او با رئیس جمهوری امریکا نوشته بودند و دموکرات های این کشور نیز وی را متهم به مداخله در انتخابات 2016 نموده بودند، حساسیت برانگیز باشد. با این حال به نظر می رسد، پوتین که به دلایلی می تواند برای زلینسکی احترامی بیش از پوروشنکو، رئیس جمهوری قبلی اوکراین قائل باشد، انتظار دارد، رئیس جمهوری اوکراین در پشت درهای بسته و هنگام مذاکره کمی عمل گرا ظاهر گردد و همان طور که اشاره شد، آغوش زلینسکی را به سوی خود باز ببیند. این چیزی است که روز آدینه دیمیتری پسکوف، سخنگوی پوتین به آن اشاره نمود و گفت که کرملین به این ملاقات خوشبین است و انتظار دارد این ملاقات باعث بهبود روابط مسکو و کی یف گردد.